Aloe vera bitkisi, Liliaceae (zambakgiller) familyasına aittir. Çeşitli alanlarda en çok kullanılan Aloe barbadensis Miller adı verilen çeşididir. Yapraklari etli ve uzun olup uçlara dogru kiliç gibi sivrilesir, soluk yesil renkli yapraklarinin kenarlarinda sivri dikenleri vardır. Yapraklarının içinde saydam, jelatinimsi bir bitki özü gözükür. Bitkinin tabani yukarıya doğru çiçek gibi açılan bir gövdeye sahiptir. Jel kısmında, 18 amino asit, 20 mineral, 12 vitamin ile çok çeşitli etkin maddeler vardır. Aloe vera sıcak ve kuru iklimden hoşlanan bir bitkidir. Dona dayanıklı değildir. Eğer iç mekanda yetiştirilecekse, saksının altına taş veya kiremit parçaları konulmalı, hazırlanan toprak geçirgen olmalıdır. Bitki büyük boya eriştiğinde en az 45 cm çapında bir saksıya gereksinim gösterir. Aloe fazla suya ihtiyaç göstermez, yalnız kurudukça (ayda 1 kez) sulanmalıdır. Açık havada bitki güneş ışığı ve rüzgardan iyi yönde etkilenir. Etsi yaprakları kuvvetlenir. Sıklıkla bitkinin gövdesinden küçük yavrular verir. Bu yavrular ayrılarak yeni bitkiler elde edilir. Hasat daima en dış, yani yaşlı yapraktan başlanmalıdır.